- Фруктоза-1,6-бис-фосфатазата

се јавува како катализатор на обратната реакција но тоа не е сосема исправно: тој го конвертира фруктоза-1,6-бифосфатот во фруктоза-6-фосфат но не прекудефосфорилација, оваа реакција не го регенерира АТР. Ова е дво-ензимски систем кој овозможува глуколизата и глукогенезата да бидат поцврсто регулирани.

- Во четвртата етапа енергетски богатиот фруктоза-1,6-бифосфат се разложува на два шеќера и по 3 јаглеродни атоми.

Реакцијата ја катализира еден ензим од класата на лиази, алдолаза. Тоа е многу распространет ензим, за чија каталитичка активност се битни слободните SH групи. Според промената на слободната енергија рамнотежата на алдолазната р-ја би требало да биде на страна на фруктоза-1,6-бифосфат. Меѓутоа рамнотежата е на страна на триозите затоа што едната од нив глицералдехид-3-фосфат е супстрат на следната реакција. Тој постојано излегува од р-јата поради што рамнотежата постојано се поместува на десно. Од исти причини, односно да би се обезбедиле доволни количества глицералдехид 3-фосфат за натамошно разградување, и дихидроксиацетон фосфатот реверзибилно поминува во глицералдехид 3-фосфат. Оваа р-ја е катализирана со ензимот триоза фосфат изомераза. Со добивање на две триози, завршува првиот степен на гликолизата. Во него сите хексози се преведуваат во заеднички продукт глицералдехид 3-фосфат, (под дејство на серија ензими), што значи од една хексоза со 6 јаглеродни атоми се создале 2 триози со по 3 јаглеродни атоми. За оваа разградба се потрошени 2 мола АТР.